
Ενας μεγάλος σκύλος που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στην ελληνική κυνοφιλία έφυγε πρόωρα από τη ζωή. Ο Gianni del Duda. Ενα μεγάλο Σέττερ που σίγουρα θα το θυμόμαστε για πολλά χρόνια.
Ο Gianni ήλθε στην κατοχή μου σε ηλικία περίπου δύο ετών, μετά το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα που είχε διεξαχθεί στη χώρα μας το 2013, όπου συμμετείχε παρά το νεαρό της ηλικίας του ως μέλος της εθνικής ομάδας Σερβίας με κυναγωγό τον Παναγιώτη Κοσμά.
Το ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ μίλησε με τον ιδιοκτήτη του κ. Κουλή Πάτση, ο οποίος μίλησε για όλα.
-Πες μας δύο λόγια για τον μεγάλο αυτόν σκύλο, πώς μπήκε στη ζωή σου; Ποια ήταν η πορεία του στην αγωνιστική κυνοφιλία;
Με έναυσμα την ερώτηση αυτή θα ήθελα να προλογίσω λέγοντας ότι, χάρη στον σπουδαίο αυτόν σκύλο, που άκουγε στο όνομα Gianni del Duda, θεωρώ ότι γνώρισα σπουδαίους ανθρώπους και φυσικά εξαίρετους σκύλους. Ακόμα, θα ήθελα από καρδιάς να ευχαριστήσω τον ΟΚΑΔΕ, όλους τους κριτές και κυναγωγούς που ήταν πάντα πρόθυμοι καθώς και τους φίλους που γνώρισα για όσα ζήσαμε μέσα σ’ αυτό το «ταξίδι».
Σε εθνικό επίπεδο θα έλεγα μόνο ότι εύχομαι και πιστεύω στο πέρασμα του χρόνου να δικαιωθώ ακόμη μια φορά και μέσω της «περιουσίας» που μου άφησε, τα λιγοστά παιδιά του, ο Gianna-κος μου, να βρει τη θέση που του αξίζει. Ο Gianni ήλθε στην κατοχή μου σε ηλικία περίπου δύο ετών, μετά το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα που είχε διεξαχθεί στη χώρα μας το 2013, όπου συμμετείχε παρά το νεαρό της ηλικίας του ως μέλος της εθνικής ομάδας Σερβίας με κυναγωγό τον Παναγιώτη Κοσμά.
Εκτοτε στη δυστυχώς ολιγόχρονη καριέρα του πρόλαβε να μου χαρίσει (πάντα στα χέρια του Π. Κοσμά) τους τίτλους του πρωταθλητή Ελλάδος έρευνας κυνηγιού, πρωταθλητή Ιταλίας έρευνας κυνηγίου, καλύτερου Αγγλικού Σέττερ έρευνας κυνηγιού ΟΚΑΔΕ 2014, καλύτερου Αγγλικού Σέττερ έρευνας κυνηγιού κυπέλλου ΚΟΕ 2014-2015.
Xάρη στον σπουδαίο αυτόν σκύλο, που άκουγε στο όνομα Gianni del Duda, θεωρώ ότι γνώρισα σπουδαίους ανθρώπους και φυσικά εξαίρετους σκύλους.
Ενώ υπήρξε μέλος της εθνικής ομάδας Ελλάδος για την έρευνα κυνηγιού (Γαλλία 2015) με δύο συνεχόμενα αποτελέσματα 2 Χ 3ος exc για τις δύο μέρες συμμετοχής του. Πρόλαβε ακόμα να κατακτήσει 2Χ CAC και 1 R CAC σε αγώνες μορφολογίας.
-Μετά τον Gianni τι ακολουθεί;
Εχω τη θέληση μετά τον Gianni να συνεχίσω με στόχο μια ανάλογη κυνοτεχνική - εκτροφική προσπάθεια αλλά και συνέχεια του Gianni μέσω κάποιων αξιόλογων παιδιών του.
Σε όποια δραστηριότητα υπάρχει κριτής, υπάρχει και γκρίνια. Με το χέρι στην καρδιά, υπάρχει διαφάνεια στους αγώνες στην Ελλάδα;
Είναι γεγονός ότι οι κριτές είναι άνθρωποι.
Αλλοι είναι καλοί και άλλοι ακόμα καλύτεροι. Η υποκειμενικότητα μιας κρίσης τους μπορεί καμία φορά να προκαλέσει ορισμένη δυσφορία.
Καταλαβαίνω και συναισθάνομαι αυτόν του οποίου ο αγαπημένος σκύλος κρίνεται για μια άτυχη στιγμή ή μια δύσκολη μέρα, διότι έχουμε την τάση να ωραιοποιούμε τις «κακές στιγμές» των ζώων μας και να μεγαλοποιούμε τις «καλές», αδημονώντας για ένα μεγάλο αποτέλεσμα.
Η αγωνιστική κυνοφιλία αποτελεί τη «formula 1» για όσους αγαπούν το κυνήγι, ενώ λατρεύουν ακόμα περισσότερο να βιώνουν τη διαδικασία μέσα από την εργασία του σκύλου. Κυνήγι με πρωταγωνιστή τον σκύλο.
Δεν αντιλήφθηκα ποτέ εως τώρα και αδυνατώ να διανοηθώ όμως και τους λόγους για τους οποίους θα μπορούσε ένας κριτής (εξ ορισμού λάτρης των σκύλων) να αφήσει το σπίτι του, να διαθέσει την άδειά του ή να στερηθεί το κυνήγι του πολλές φορές προκειμένου να βρεθεί στη θέση να κρίνει αδιαφανώς.
Οι κριτές λοιπόν είτε καταξιώνονται είτε απαξιώνονται μέσα από αυτές τις κρίσεις τους, οι οποίες σε βάθος χρόνου είτε τους επιβεβαιώνουν είτε τους διαψεύδουν.
Ας έχουμε λοιπόν τα μάτια μας και τα αυτιά μας ανοιχτά και το προσωπικό μας κριτήριο όπως σε όλους τους τομείς ευαίσθητο.
Εν κατακλείδι, άποψή μου είναι ότι η καταξίωση και ο σεβασμός που έχουν κερδίσει στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι Ελληνες κριτές τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό μόνο τυχαία δεν είναι.
Εξάλλου τα συνεχή και σπουδαία αποτελέσματα σε αγωνιστικό-εκτροφικό επίπεδο τους δικαιώνουν απόλυτα.
-Πιστεύεις ότι οι κλασικοί αγώνες έχουν να προσφέρουν κάτι;
Οι κλασικοί αγώνες, με την εισαγόμενη -από τη γειτονική μας χώρα- έννοια δεν αποτελούν κάποιον τύπο αγώνα. Είναι μια διαδικασία παρουσίασης, ένα θέαμα αγωνιστικών σκύλων σε κοινό που για διάφορους λόγους επιθυμεί να συμμετέχει ή να παραστεί.
Για μία πιο ολοκληρωμένη παρουσίαση η διαδικασία διαδραματίζεται με τη βοήθεια απελευθερωμένων θηραμάτων εκτροφής. Σε καμία περίπτωση μια τέτοια διαδικασία δεν έχει τον χαρακτήρα αξιολόγησης κυνηγετικών σκύλων.
Παρ’ όλα αυτά θεωρώ ότι η ανά τη χώρα διεξαγωγή τέτοιων παρουσιάσεων θα μπορούσε να ωφελήσει κυνοφιλικά σε «νεκρές» περιόδους, ικανοποιώντας την ανάγκη του κυνοφιλικού κόσμου για περισσότερη επαφή με τον χώρο των αγώνων, σκύλους, κυναγωγούς και για την προώθηση της κυνοφιλικής κουλτούρας.
-Πόσο μπορεί να βοηθήσει πραγματικά το κυνήγι η αγωνιστική κυνοφιλία;
Η αγωνιστική κυνοφιλία αποτελεί τη «formula 1» για όσους αγαπούν το κυνήγι, ενώ λατρεύουν ακόμα περισσότερο να βιώνουν τη διαδικασία μέσα από την εργασία του σκύλου. Κυνήγι με πρωταγωνιστή τον σκύλο.
Οι αγώνες λοιπόν επινοήθηκαν ώστε να υπάρξει η δυνατότητα να παρουσιαστούν όσο περισσότερα ζώα είναι δυνατόν (ώστε να έχουμε μια γενική εικόνα του επιπέδου της εκτροφής των φύλων), να συγκριθούν μεταξύ τους αλλά και να αξιολογηθεί το κάθε ζώο μεμονωμένα ως πιθανός επιβήτορας ή μια άξια μάνα για εκτροφή.
Αρκεί να σκεφτούμε μόνο ότι κυνηγάμε με απογόνους σκύλων που κάποιοι άνθρωποι αφιέρωσαν τη ζωή τους στην εκτροφή και τους αγώνες και μέσα από τα φίλτρα της γνώσης και της εμπειρίας μέσα από μια πληθώρα ζώων επιλέγουν, εκπαιδεύουν, αξιολογούν και εν τέλει μας παρουσιάζουν τα καλύτερα δείγματα.
Ας είμαστε λοιπόν «μετριόφρονες» και ας μην επιμένουμε πάντα ότι ο καλύτερος σκύλος είναι ο δικός μας επειδή μας κάνει το κέφι ή του φίλου μας.
Οι αγώνες είναι υπόθεση όλων μας και για όλους μας. Να συμμετέχουμε, να δούμε, να γνωρίσουμε, να μάθουμε και να ονειρευτούμε με τι σκύλους θέλουμε να κυνηγάμε.
Ο παθιασμένος κυνηγός- κυνόφιλος έχει την υποχρέωση να έρχεται συχνά σε επαφή με τους αγώνες, τις εξελίξεις και προπαντός να βγάζει δικά του συμπεράσματα, ώστε να κάνει τις σωστές επιλογές γιατί μόνο έτσι μπορεί να έχει όσο το δυνατό πιο αναμενόμενα και καλά αποτελέσματα.
Την ίδια υποχρέωση διατηρεί ακόμα να συμμετέχει και να (αντ)αγωνίζεται για μία θέση ανάμεσα στα καλύτερα δείγματα σε όλους τους τύπους αγώνων. Ο καλός σκύλος είναι περιούσια όλων μας.
-Είναι γνωστό ότι το επίπεδο της ελληνικής αγωνιστικής κυνοφιλίας έχει ανέβει? Τι έχει βοηθήσει σ’ αυτή τη συνεχόμενη άνοδο;
Για τη συνεχόμενη άνοδο της ελληνικής αγωνιστικής κυνοφιλίας, θα πρέπει να σκεφτούμε ότι η μικρή μας -γεωγραφικά και μόνο- πατρίδα είναι μια από τις ελάχιστες ευρωπαϊκές χώρες, όπου ασκείται ελεύθερα η παραδοσιακή θήρα.
Ζούμε, εκπαιδεύουμε και αξιολογούμε τα αγαπημένα μας ζώα σε μια ενεργή κυνηγετική χώρα πλούσια από βιοτόπους και θηράματα.
Βέβαια μην ξεχνάμε ότι κάποιοι εργάστηκαν σκληρά για να κατοχυρώνουν σε αυτές τις δύσκολες εποχές τα «κυνηγετικά μας δικαιώματα» και ότι οφείλουμε ως Ελληνες κυνηγοί να αποτελούμε πραγματικό παράδειγμα.
Μια άνοδος που οφείλεται στην καλή οργάνωση-ενημέρωση, το μεγάλο πάθος και την ποιότητα.
Τέλος, η μείωση των «εισαγωγών», η πίστη στις δικές μας δυνάμεις και οι Ελληνες ιδιοκτήτες κυναγωγοί αλλά και κριτές με κυνηγετική κουλτούρα είναι οι υπεύθυνοι που μας έχουν ανεβάσει στις πρώτες θέσεις της ευρωπαϊκής αγωνιστικής κυνοφιλίας...
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΥΡΗΣ